Η Λοβεκτομή είναι ο «χρυσός κανόνας εκτομής» στην θωρακοχειρουργική. Αφορά την χειρουργική εξαίρεση ενός από τους συνολικά 5 λοβούς των πνευμόνων. Ανατομικά ο δεξιός πνεύμονας αποτελείται από 3 λοβούς, ενώ ο αριστερός από 2. έτσι μπορούμε να προβούμε στις εξής λοβεκτομές: δεξιά άνω, μέση και κάτω λοβεκτομή ή/και διλοβεκτομές, όπως άνω και μέση ή κάτω και μέση, ενώ αριστερά άνω και κάτω λοβεκτομή μόνο. Υπάρχει και η δυνατότητα της sleeve λοβεκτομής η οποία αφορά την εκτομή του άνω λοβού και την τελικοτελική αναστόμωση του βρόγχου προς εξοικονόμηση αναπνευστικού παρεγχύματος αντί πνευμονεκτομής την οποία ο ασθενής δεν θα ανεχόταν.

Οι λοβεκτομές γίνονται στα ανατομικά όρια των λοβών με την παρασκευή και απολίνωση πάντα των λοβαίων στοιχείων που είναι και εδώ όπως και στις πνευμονεκτομές, οι λοβαίοι κλάδοι της πνευμονικής αρτηρίας, ή αντίστοιχη πνευμονική φλέβα και ο λοβαίος βρόγχος. Η σειρά απολίνωσης των στοιχείων δεν παίζει ρόλο παρ’ όλο που θεωρείται πως για κακοήθεια καλύτερο είναι ογκολογικά η απολίνωση πρώτα της φλέβας ως απαγωγό αγγείο και μετά της αρτηρίας αφού πρόκειται για προσαγωγό αγγείο. Οι απολινώσεις γίνονται είτε με μη αποροφήσιμα ράμματα είτε με αυτόματα συρραπτικά τόσο των αγγείων όσο και του βρόγχου. Η ύπαρξη μεσολοβίου αποτελεί εξαιρετικό οδηγό σημείο στην εκτομή του παρεγχύματος για τον διαχωρισμό των λοβών, ωστόσο όμως ένα 60-70% των ασθενών έχει τέλειες ή σχηματισμένες μεσολόβιες γραμμές, στο υπόλοιπο ποσοστό οι μεσολόβιες σχισμές είναι ατελείς ή ανύπαρκτες και τότε ο χειρουργός θα πρέπει προσεκτικά να τις σχηματίσει ο ίδιος χωρίς να θίξει την αγγείωση του εναπομείναντος παρεγχύματος. Και αυτό μπορεί να γίνει με συρραπτικό κοπτορράπτη.