ΚΑΛΟΗΘΕΙΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΕΣΟΘΩΡΑΚΙΟΥ
1) ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΘΥΜΟΥ
2) ΛΕΜΦΩΜΑΤΑ
3) ΣΑΡΚΟΕΙΔΩΣΗ
4) ΚΑΤΑΔΥΟΜΕΝΗ ΒΡΟΓΧΟΚΗΛΗ- ΕΚΤΟΠΟΣ ΘΥΡΕΟΕΙΔΗΣ
5) ΕΚΤΟΠΟΣ ΠΑΡΑΘΥΡΕΟΕΙΔΗΣ
6) ΑΓΓΕΙΑΚΕΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ
7) ΒΡΟΓΧΟΓΕΝΕΙΣ ΚΥΣΤΕΙΣ
ΟΓΚΟΙ ΜΕΣΟΘΩΡΑΚΙΟΥ-ΤΟΠΟΓΡΑΦΙΚΗ ΚΑΤΑΤΑΞΗ
1.ΑΝΩΤΕΡΟ ΜΕΣΟΘΩΡΑΚΙΟ:ΚΑΤΑΔΥΟΜΕΝΕΣ ΒΡΟΓΧΟΚΗΛΕΣ
2.ΚΑΤΩΤΕΡΟ ΜΕΣΟΘΩΡΑΚΙΟ
α)Πρόσθιο Μεσοθωράκιο:
· Θυμώματα
· Τερατώματα
· Λεμφώματα
β) Μέσο Μεσοθωράκιο:
· Αγγεία: Ανευρύσματα, Μεγαλοκαρδία
· Λεμφαδένες: Λεμφώματα, Μεταστάσεις
· Βρογχογενείς και Περικαρδιακές κύστεις
γ) Οπίσθιο Μεσοθωράκιο(νευρογενείς όγκοι)
· Όγκοι νευρικού ελύτρου(σβάνωμα/νευριλήμμωμα, νευροϊνώματα)
· Όγκοι νευρικού κυττάρου(νευροβλάστωμα, γαγγλιονεύρωμα,
γαγγλιονευροβλάστωμα, φαιοχρωμοκύττωμα)
ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ
1) Απλή ακτινογραφία θώρακος
2) Αξονική τομογραφία θώρακος
3) Μαγνητική τομογραφία θώρακος
4) Διοισοφάγειο υπερηχογράφημα
5) Σπινθηρογράφημα Gal, I131, Te99
6) Οισοφαγογραφία
ΕΠΕΜΒΑΤΙΚΗ ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΟΓΚΩΝ ΜΕΣΟΘΩΡΑΚΙΟΥ
1) Βρογχοσκόπηση
2) Μεσοθωρακοσκόπηση
3) Πρόσθια μεσοθωρακοτομή
4) VATS βιντεοθωρακοσκόπηση
5) Θωρακοτομή
6) Μέση στερνοτομή
ΚΛΙΝΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ
1) 50% ασυμπτωματικοί
2) Πόνος-Θωρακαλγία
3) Δύσπνοια ή Αίσθημα Παλμών
4) Παρατεταμένο εμπύρετο
5) Συμπιεστικά Φαινόμενα
ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΜΕΣΟΘΗΛΙΩΜΑΤΟΣ
Κακόηθες μεσοθηλίωμα
Πρόκειται για σπάνιο και επιθετικό νεόπλασμα πουεξορμάται από τον υπεζωκότα, τη μεμβράνη δηλαδή που καλύπτει τον πνεύμονα (σπλαγχνικός υπεζωκότας) και επαλείφει εσωτερικά τη θωρακική κοιλότητα (τοιχωματικός υπεζωκότας).
Η έκθεση στον αμίαντο αποτελεί την κύρια αιτία ανάπτυξης μεσοθηλιώματος. Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων πρόκειται για επαγγελματική έκθεση σε ίνες αμιάντου . Η κύρια οδός εισόδου στον οργανισμό είναι η αναπνευστική, δια της εισπνοής των αιωρούμενων ινών. Πρόσληψη μπορεί να γίνει και δια της πεπτικής οδού, με την κατάποση. Το χρονικό διάστημα που μεσολαβεί από την έκθεση στον αμίαντο μέχρι την εκδήλωση τουμεσοθηλιώματος είναι μεγάλο και κυμαίνεται από 25 ως 49 έτη.
Η δύσπνοια και ο θωρακικός πόνος αποτελούν τα πλέον συνήθη συμπτώματα του μεσοθηλιώματος. Στα αρχικά στάδια της νόσου οι ασθενείς μπορεί να είναι ασυμπτωματικοί. Σε πιο προχωρημένα στάδια μπορεί να παρουσιάσουν αδυναμία, καταβολή, ανορεξία και απώλεια βάρους.
Εξετάσεις που συμβάλλουν στη διάγνωση και τον καθορισμό της έκτασης της νόσου είναι η απλή ακτινογραφία θώρακα, η αξονική τομογραφία θώρακα (CT), η τομογραφία εκπομπής ποζιτρονίων (PET CT), η παρακέντηση θώρακος (όταν υπάρχει πλευριτική συλλογή), η βιοψία υπό απεικονιστική καθοδήγηση (CT guided pleural biopsy), ηθωρακοσκοπική βιοψία (medical thoracoscopy) και η βιντεο-υποβοηθούμενη (VATS) χειρουργική βιοψία.
Η σύγχρονη τάση στην αντιμετώπιση του κακοήθους μεσοθηλιώματος είναι ηπολυπαραγοντική θεραπεία που περιλαμβάνει χειρουργική επέμβαση, χορήγηση χημειοθεραπείας και ακτινοθεραπεία.
Οι χειρουργικές επεμβάσεις που πραγματοποιούνται στα πλαίσια τηςπολυπαραγοντικής θεραπείας είναι:
1. Υπεζωκοτεκτομή: είναι η αφαίρεση του τοιχωματικού υπεζωκότα. Αποτελεί κυρίωςπαρηγορική επέμβαση, που ανακουφίζει τον ασθενή από τις υποτροπιάζουσες πλευριτικές συλλογές.
2. Υπεζωκοτεκτομή και αποφλοίωση πνεύμονα: είναι η αφαίρεση του τοιχωματικού και του σπλαγχνικού υπεζωκότα στο προσβεβλημένο ημιθωράκιο. Με την επέμβαση αυτή επιτυγχάνεται μεγαλύτερη μείωση του νεοπλασματικού φορτίου. Ηριζικότητά της ωστόσο αμφισβητείται.
3. Εξωυπεζωκοτική ή εξωπλεύρια πνευμονεκτομή: είναι η συναφαίρεση τοιχωματικού υπεζωκότα, πνεύμονα, διαφράγματος και περικαρδίου. Πρόκειται για μεγάλης βαρύτητας επέμβαση που αποσκοπεί στην, κατά το δυνατόν, ριζική εκτομή της νόσου. Συνοδεύεται από αυξημένα ποσοστά επιπλοκών και υψηλή θνητότητα.